Op 14 januari 1960 werden de 11.000 bewoners van Tuindorp Oostzaan in Noord uit hun huizen gedreven door een zware overstroming. Buitenlandse media doken gretig op het nieuws, met de watersnoodramp van Zeeland zeven jaar eerder nog vers in het geheugen. Een paar dagen stond de in 1922 gebouwde arbeidersbuurt kortstondig in de schijnwerpers van de wereld.
Vrijdagmiddag 15 januari om half vier kwam het verlossende bericht dat het gat was gedicht. Nu kon het leegpompen van de polder beginnen. Dat zou aanzienlijk langer duren dan het onderlopen, want ondanks de inzet van vier grote zuigers en tien pompinstallaties zakte het water slechts één centimeter per uur. Op deze tweede rampdag bracht koningin Juliana een bezoek aan het rampgebied en sprak in enkele opvangcentra met evacués. De laatste mensen werden – soms met geweld – uit hun huizen gehaald. Koningin Juliana en prins Bernhard kwamen naar Tuindorp Oostzaan om de bewoners hun medeleven te betuigen.
Koningin Juliana en Prins Bernhard
Koningin Juliana en Prins Bernard
